Još kao student, Vintrop je razmišljao o „divljoj deci“. Brojni dokumentovani slučajevi o mališanima koji su rasli u divljini podržavali su teoriju da ova deca nisu uspevala uklope u civilizaciju nakon što su pronađena.
Ranije teorije nudeile su odgvor da su pomenuta deca odrasla u divljini već rođena s nižim koificijentom inteligencije, ali je Kelog tvrdio suprotno. On je smatrao da su ta deca imala visok koificijent inteligencije, jer u suprotnom ne bi preživela. Insistirao je na tome da rani period odrastanja i učenja obeležava jedinku do kraja njenog života i pokušao je to da dokaze.
Pročitajte: Imaju li šimpanze moralni kompas?
Kako bi utvrdio uticaj koji životinja i čovek imaju jedno na drugo u tako ranoj fazi razvoja, on je u svoj dom doveo sedmomesečnu šimpanzu Guu 1931. godine, deset meseci nakon što je na svet došao njegov sin Donald. Vintrop i njegova supruga Luela oblačili su u hranili Guu, ophodili su se prema njoj isto kao prema malom Donaldu.
Za to vreme, psiholog je sproveo veliki broj testova vezanih za njihovu memoriju, ponašanje, poslušnost, jezičke sposobnosti i pažnju. Bio je izuzetno temeljan u svojim istraživanjima, a krajnji rezultati bili su i više nego zanimljivi.
