Crvotočine su predviđene teorijom relativnost, ali budite oprezni: crvotočine sa sobom donose opasnosti od iznenadnog urušavanja, visoke radijacije i opasnog dodira egzotične materije.
Teorija crvotočine
Godine 1935. fizičari Albert Ajnštajn i Natan Rozen iskoristili su teoriju relativnosti da predlože postojanje "mostova" između prostora-vremena. Ovi putevi, nazvani Ajnštajn-Rozenovi mostovi ili crvotočine, spajaju dve različite tačke u prostoru-vremenu, teorijski stvarajući prečicu koja može da prekrati vreme putovanja, kao i daljinu.
Saznajte i: Paradoksi putovanja kroz vreme
Crvotočine sadrže dva otvora i svojevrsni tunel koji ih spaja. Otvori su najverovatnije sferoidni. Tunel je možda prav i izdužen, a možda se i uvija, stvarajući duži put od onog koji je potreban za konvencionalnu putanju. Ajnštajnova teorija relativiteta matematički predviđa postojanje crvotočina, ali nijedna nije otkrivena do danas. Negativna masa crvotočine mogla bi biti uočena zbog načina na koji njena gravitacija utiče na svetlo koje prolazi pored nje.
Otkrijte i: Koja je brzina mraka?
Određena rešenja relativnosti omogućavaju postojanje crvotočina čiji su otvori zapravo crne rupe. Međutim, prirodno formirane crne rupe, od umiruće zvezde, ne stvaraju same crvotočine.
